حالت امری در آلمانی
جمله امری در مورد تقاضا یا خواهش، دستور، توصیه و راهنمایی بکار برده می‌شود. به صورت ساده یعنی به جملاتی می گویند که در آن دستور یا درخواست چیزی از کسی داریم. جملات امری همیشه مخاطب دار هستند که این مخاطب ها شامل بعضی از ضمایر می شوند:

Du:
امر کردن یا درخواست کردن از ضمیر تو

ihr:
امر کردن یا درخواست کردن ضمیر شماها

Sie:
امر کردن یا درخواست محترمانه از ضمیر شما

1. ضمیر du:
برای امر کردن ضمیر du ابتد فعل را صرف کنید.بعد صرف کردن فعل st فعل را حذف کنید در اخر ضمیر(du) را حذف کنید
(stفعل صرف شده و حذف+ duحذف)

۲.ضمیر ihr :
برای امر کردن ضمیر ihr باید ابتدا فعل را صرف کرده سپس ضمیر جمله (ihr) را باید کنید
(فعل صرف شده + ihrحذف)

۳.ضمیر sie:
برای امر کردن فعل sie باید حالت اصلی فعل را بنوسید و بعد sie و کلمه bitte را داخل جمله اضافه کنید
(حالت اصلی فعل + Sie + bitte)

امری کردن فعل haben:
مثال:

Haben Sie bitte keinen Stress. شما (تومحترمانه) لطفا استرس نداشته باشید
Haben wir keinen Strss. ما استرس نداریم
Habt keinen Stress. شماها استرس نداشته باشید
Hab keinen Stress. استرس نداشته باش

نکته: فعل های دو تیکه ای در هنگام امری شدن از یک دیگر جدا میشوند و قسمت فرعی فعل به آخر جمله میرود.

مثل فعل mit kommen:

Komm in den Park mit. با من بیا پارک

برای شرکت در دوره های اموزش زبان به نزدیک ترین شعبه محل زندگی خود مراجعه کنید.

شعبه تهران مرکز انلاین : 09907210197
شعبه کرج : 09907210193
شعبه گوهردشت :09907210192
شعبه عظیمیه:09907210194